آب معدنی در دبی در صورتی معدنی محسوب می شود که دارای معیارهایی باشد برای مثال، حاوی حداقل یک ماده معدنی غذایی به شکل قابل دسترس برای جذب است.
این نام عناصر شیمیایی است که عملکرد طبیعی بدن به آنها بستگی دارد. اینها کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم، فلوئور و آهن هستند.
محتوای مواد معدنی مواد غذایی محلول بیشتر از آب معمولی است. طبق قوانین برخی از ایالت ها، مواد معدنی غذایی در آب معدنی نباید کمتر از یک محصول غذایی باشد که منبع غذایی خوب آن محسوب می شود.
چه نوع آبی را می توان معدنی در نظر گرفت مجله “موارد بالینی متابولیسم مواد معدنی و استخوان”
آب معدنی طبیعی از چشمه ها و چاه های غنی از نمک های محلول به دست می آید. معمولاً غیر گازدار است، زیرا بیشتر منابع طبیعی آب معدنی در نزدیکی سطح قرار دارند.
دمای آب در چشمه های سطحی معمولاً در محدوده 20 درجه سانتیگراد است و فشار آن مانند سطح است. در چنین شرایطی، دی اکسید کربن ضعیف حل می شود.
اما در منابع عمیق زیرزمینی دمای آب بالاتر از 8 درجه سانتیگراد نیست و فشار می تواند به چندین اتمسفر برسد. در چنین شرایطی دی اکسید کربن به خوبی حل می شود.
بنابراین، اگر یک لایه زغال سنگ طبیعی در نزدیکی منبع آب وجود داشته باشد که اغلب در کنار آن دی اکسید کربن طبیعی تشکیل می شود، آب معدنی گازدار می شود.
آب معدنی طبیعی مطابق با مشخصات فنی یا مشخصات بطری می شود که شماره آن با 001-9185 شروع می شود. هر آب معدنی طبیعی دارای شماره مشخصات منحصر به فرد و شماره چاهی است که از آن استخراج شده است.
کل معدنی شدن یک لیتر آب معدنی درمانی از 10 تا 15 گرم، یک اتاق غذاخوری طبی از 1 تا 10 گرم و یک اتاق غذاخوری یک گرم بیشتر نیست. اما اگر آب کمتر از یک گرم املاح محلول داشته باشد، دیگر یک آب معدنی نیست، بلکه یک نوشابه معمولی است.