شرایطی وجود دارد که در آنها قلیایی بودن واقعاً توصیه می شود: به عنوان مثال در عاطفه های کاندیدا.
تمام شوینده‌های مایع کلاسیک مانند صابون مایع 20 لیتری که با سورفکتانت‌های مصنوعی تولید می‌شوند، همیشه دارای pH اسیدی (5.5-6) مانند پوست ما هستند، به جز مواردی که “به طور خاص” برای درمان کاندیدا نشان داده شده‌اند که کمی قلیایی هستند.
به همین دلیل است که شاید حتی در این مورد نیز شستشو با یک تکه صابون (نمک سدیم) به دلیل قلیایی بودن آن مفید باشد و توصیه شود. دکتر Riccarda Serri، خالق سایت Skineco و متأسفانه دیگر اینجا با ما نیست، همیشه آن را توصیه می کند.
در بازگشت به واکنش صابونی‌سازی، معرف سود سوزآور (هیدروکسید سدیم) یک پایه بسیار قوی است که می‌تواند باعث سوختگی شدید شود و باید با مراقبت‌های شدید، حفاظت‌های لازم و با ابزارهای مناسب از آن استفاده کرد.
از سوی دیگر، اگر واکنش نشان دهد و روغن ها یا چربی ها را تبدیل به صابون کند، اگر به اندازه کافی محافظت نشود، همین اتفاق برای پوست ما خواهد افتاد.
به همین دلیل است که محاسبه میزان سودا نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. تعداد سودا بستگی به شاخص صابونی شدن دارد که برای هر روغن/چربی متفاوت است.
اگر بیش از حد بود، یک صابون دست نخورده ایجاد می کرد زیرا با pH بسیار بالا بسیار تحریک کننده است.
در مورد صابون‌هایی که برای شستشوی اولیه لباس‌ها در نظر گرفته شده‌اند، نوشابه باید صابونی شود و بنابراین تمام چربی را به صابون تبدیل می‌کند، دقیقاً به این دلیل که هدف شستن لباس‌ها، تهاجمی بودن در برابر کثیفی و عدم باقی ماندن اسیدهای چرب آزاد است که در عوض کثیف می‌شوند.
اما در مورد صابون توالت برعکس است. برای ایمنی، “تخفیف سودا” دقیقاً برای جلوگیری از وجود هرگونه اسیدهای چرب “رایگان” انجام می شود.
