اطلاعات کمی در مورد ترکیب معدنی نمک صورتی عمده وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی ترکیب معدنی نمک صورتی موجود برای خرید در استرالیا و پیامدهای آن برای سلامت عمومی برای اولین بار بود.
نمونه های نمک صورتی از فروشگاه های خرده فروشی در دو شهر بزرگ استرالیا و یک شهر منطقه ای خریداری شد. شدت رنگ، شکل نمک و کشور مبدا کدگذاری شد.
یک اسکن طیف سنجی جرمی در جامدات برای تعیین مقدار 25 ماده مغذی و مواد معدنی غیر مغذی در نمک صورتی (n = 31) و یک کنترل نمک خوراکی سفید یددار (n = 1) استفاده شد.
تنوع گسترده ای در نوع و طیف مواد مغذی و مواد معدنی غیر مغذی در نمونه های نمک صورتی مشاهده شد. یک نمونه نمک صورتی حاوی سطح سرب (بیش از 2 میلی گرم بر کیلوگرم) بود که از حداکثر سطح ملی آلاینده تعیین شده توسط استانداردهای غذایی استرالیا نیوزلند فراتر رفت.
نمک صورتی به شکل پوسته پوسته، نمک صورتی که از هیمالیا منشا می گیرد و نمک صورتی تیره تر به طور کلی حاوی سطوح بالاتری از مواد معدنی هستند (05/0p<).
با وجود نمک صورتی حاوی مواد مغذی، بیش از 30 گرم در روز (تقریباً 6 قاشق چای خوری) برای کمک به مصرف مواد مغذی لازم است، سطحی که سدیم بیش از حد و اثرات مضر بالقوه را ایجاد می کند.
خطر سلامت عمومی ناشی از مواد معدنی غیر مغذی بالقوه مضر باید توسط مقررات غذایی استرالیا مورد توجه قرار گیرد. مصرف نمک صورتی نباید از مقادیر مرجع مواد مغذی برای دستورالعمل های استرالیا و نیوزلند کمتر از 5 گرم نمک در روز تجاوز کند.
نمک از کلرید سدیم تشکیل شده است و به طور طبیعی در بسیاری از غذاها از جمله شیر، تخم مرغ و صدف وجود دارد. در دسترس بودن نمک از طریق استفاده از آن به عنوان تقویت کننده طعم و به عنوان یک نگهدارنده در محصولات غذایی برای تمدن ضروری بوده است.
