نیتروژن اضافی در گیاهانی که برای مصرف انسان در نظر گرفته شده است، حتی برای سلامتی انسان مفید نیست، زیرا عملکرد کلیه را تحت فشار قرار می دهد.
بنابراین کود اوره مبتنی بر اوره باید فقط در کود دهی خاک استفاده شود، اما همیشه بر اساس شرایط خود خاک و نوع گیاهانی که قرار است رشد کنند.
درصد نیتروژن، مانند سایر مواد، در واقع باید بر اساس گونه های کشت شده و نرخ رشد آن کالیبره شود. نیتروژن اوره بیش از حد تمایل به تجمع نمک در خاک دارد، اما همچنین علائم بیش از حد در گیاهان، مانند توقف رشد و علائم محلول پاشی.
بنابراین، نیتروژن باید داده شود، اما در اندازه مناسب. مرحله ای که گیاهان نیاز به مصرف زیاد نیتروژن دارند بین اولین کاشت و مراحل اولیه رشد است.
در این مرحله ریشه ها، رنگ آمیزی برگ ها و درصد مواد پروتئینی بافت های گیاه تقویت می شود. پس از سفت شدن و ظاهر شدن میوه ها، نیاز به نیتروژن به تدریج کاهش می یابد و دادن اوره به گیاهان به معنایی به معنای “مست” کردن آنها و کاهش مقاومت آنها در برابر بیماری و ناملایمات است.
کود اوره اوره در لوازم آرایشی مانند، به عنوان مثال، در مرطوب کننده ها استفاده می شود. همچنین شخصی از اوره به عنوان علف‌کش برای پخش در چمن‌ها برای مبارزه با علف‌های هرز و حشرات انگلی استفاده می‌کند.
این ترکیب به شکل نمک که در آب قرار می‌گیرد، احساس سرما می‌کند، اما در واقع اگر بیش از حد روی گیاهان و چمن‌ها ریخته شود، خطر سوختن آنها را به دنبال دارد.
این اثر دقیقاً به دلیل واکنش شیمیایی است که با آن نیتروژن محلول به آمونیوم و نیترات تبدیل می شود. گاهی از اوره برای کود دهی درختان میوه مانند درختان سیب و زیتون استفاده می شود.
با این حال، عملیات فقط در شروع مجدد رویشی و با مقادیر کمی کود اوره انجام می شود که به نظر می رسد توانایی تجدید رنگ برگ ها و ساختار شاخه ها را دارد.
