اولین کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده در جهان روی ۷۰ دانش‌آموز 9 تا 12 ساله نشان داد که در دانش آموزانی که کفش‌های مینیمال، سبک و انعطاف‌پذیر می‌پوشیدند در مقایسه با کفش‌های مدرسه‌ای ساختار یافته سنتی، تعادل بهبود یافته است.
باید گفت کفش ایمنی نسوز نیز جزو یکی از اغلام کفش است که نیاز جامعه بشریت است که همه روزه در حال توسعه است.
دکتر شایان کوینلان، نویسنده اصلی از دانشکده پزشکی و بهداشت دانشگاه سیدنی، گفت: تحقیقات قبلی فواید پابرهنه رفتن کودکان را نشان داده بود، اما از آنجایی که این یک گزینه در مدرسه نیست، تحقیقات نیاز به بررسی تأثیر طراحی کفش کودکان بر ساختار اسکلتی عضلانی دارد. و عملکرد.
دکتر کوینلان که این مطالعه را به عنوان بخشی از دوره دکترای خود به پایان رساند، گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که طراحی کفش ایمنی نسوز ایده‌آل که به اندازه کافی انعطاف‌پذیر خواهد بود که به پا اجازه می‌دهد مانند زمانی که پای برهنه است حرکت کند و در عین حال از پا در برابر عوامل و زمین‌های ناهموار محافظت کند.» دانشکده علوم بهداشت
این مطالعه اولین تحقیق بلندمدت برای بررسی تاثیرات طراحی کفش مدرسه است، که مهم است زیرا کودکان در هر روز هفته زمان قابل توجهی را با کفش های خود در مدرسه می گذرانند و به طور بالقوه بر رشد و تکامل آنها تأثیر می گذارد.
هفتاد پسر و دختر در یک مدرسه استرالیایی به طور تصادفی در یک دوره نه ماهه از یک کفش مدرسه استاندارد یا نسبتاً مینیمالیست استفاده کردند. بچه ها حداقل سه روز در هفته کفش های اختصاص داده شده را می پوشیدند.
کفش استاندارد یا کنترلی با زیره پلی اورتان و رویه چرمی با بند مشخص می شد. این کفش مینیمالیستی دارای زیره نرم تر و ضربه گیر بود و رویه آن از ترکیبی از پارچه، پایه کشسان و پنل های جیر ساخته شده بود.
دکتر آلیسیا فونگ یان، نویسنده ارشد، یکی از مدیران آزمایشگاه بیومکانیک سیدنی، گفت: هدف از این مطالعه تعیین اثرات بلندمدت دو طرح مختلف کفش بر قدرت خم کننده انگشتان پا و ساختار درونی ماهیچه پا و همچنین بر تعادل است.
