یکی از قدیمی‌ترین و گران‌بهاترین صنایع دستی که هنوز در سراسر ایتالیا قابل ردیابی است، مربوط به تولید سرامیک کف فله ای است: حرکت دست‌های صنعتگران و هنرمندانی که قصد شکل‌دهی به کارشان را دارند، هنوز جذاب است.
ما می‌توانیم به تولید صنایع دستی متنوعی که در میان موزه‌ها، فروشگاه‌ها و دهکده‌های تاریخی کوچک پراکنده شده‌اند، با برنامه‌های سفر بی‌نهایت، ببالیم. در اینجا چند شهر سرامیکی وجود دارد که نباید از دست داد.
هر خاک رس که استفاده شود، اگر هنوز در حالت طبیعی خود باشد، مستقیماً برای فرآیند قابل استفاده نیست. باید از ناخالصی ها پاک شود و برای به دست آوردن آن وارد مرحله چاشنی می شویم.
سپس برای شستشو در آب حل می شود که باعث پراکندگی نمک های محلول می شود. در نهایت برای از بین بردن ناخالصی های باقیمانده و مهمتر از همه برای پالایش آن، از بین بردن ذرات گرانولومتری درشت تر، تصفیه بیشتر می شود.
انتخاب شده و تمیز، خاک رس خمیر می شود. این فاز تمایل به حذف هرگونه حباب هوا و فشرده سازی آن دارد تا از ایجاد ترک در محصول نهایی جلوگیری کند.
گاهی اوقات “شاموت” به مخلوط اضافه می شود، یعنی پودری که از آسیاب کردن سرامیک قبلا پخته شده به دست می آید، بیش از همه هدف این است که محصول در برابر تغییرات ناگهانی حرارت مقاوم شود. برای مثال، افزودن شاموت در راکوی ژاپنی و راکوی دودی آمریکایی تقریباً ضروری است.
چنین هنر باستانی تکنیک های مختلف مدل سازی را در طول قرن ها انباشته کرده است. از جمله آنها اشاره می کنیم
این قدیمی ترین است و شبیه کاری است که بچه ها هنگام بازی با پلاستیک انجام می دهند: آنها مقداری از خاک رس را می گیرند و تنها با استفاده از دست خود شکل مورد نظر را مدل می کنند. می توان از کمک برخی از ابزارها مانند آتل یا چشمک برای کارهای نهایی شی مدل شده استفاده کرد.
این نوع مدل سازی که فتیله نیز نامیده می شود، شامل استفاده و مونتاژ کبوترهای سفالی است. بلوک های خاک رس به اندازه یک سیگار تقسیم می شود و با کف دست پخش می شود.
