بازیکنانی که با استفاده از لیمو ترش لیسبون دوپینگ می کردند شناسایی شدند

ارزیابی حسی با چهار نمونه مختلف از لیمو ترش لیسبون توسط 30 مصرف کننده انجام شد. این پرسشنامه برای شناسایی طعم پذیری، طعم اسیدی، طعم شیرینی، تمایز طعم، مقبولیت طعم و پذیرش کلی طراحی شده است. ارزیابی حسی از یک مقیاس لذت‌جویی 9 درجه‌ای استفاده شد.

نتایج درون گروهی با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و نرم افزار آماری SPSS 12.0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تفاوت معنی‌دار بین گروه‌ها با آزمون چند دامنه‌ای دانکن و آزمون توکی آنالیز شد.

به منظور شناسایی تفاوت معنی دار در غلظت، تجزیه و تحلیل خوشه ای نقشه حرارتی (HCA) برای تجزیه و تحلیل ترکیبات فرار، نشان دهنده مقدار محتوای در ماتریس داده بین هر نمونه استفاده شد. مقدار غلظت نسبی با شدت رنگ سفید (چگالی کم) تا سیاه (چگالی بالا) نشان داده می شود.

لیمو ترش

تجزیه و تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) برای کاهش ابعاد برای ارزیابی تفاوت در نتایج و تجزیه و تحلیل آماری ترکیبات فرار از طریق آزمون کروی بارتلت استفاده شد.

این مطالعه با هدف حل مسئله محصولات جانبی LFP اضافی با تعیین محل بازیافت و استفاده مجدد محصولات جانبی انجام شد. محصولات جانبی تحت استخراج مقطر برای تهیه LWAE قرار گرفتند و سپس به LFP اضافه شدند و اثر بیولوژیکی غلظت های مختلف LWAE بر LFP بررسی شد.

توانایی مهار NLFP بدون LWAE 82٪ بود در حالی که LFP 83٪ بود. با این حال، توانایی مهار با افزایش LWAE افزایش یافت. هنگامی که LWAE به NLFP به 5٪ افزایش یافت،.

توانایی مهار به 91٪ افزایش یافت در حالی که بدون افزودن LWAE در آزمایش شبیه سازی گوارشی به 42٪ کاهش یافت. توانایی مهار LFP به 89٪ افزایش یافت و در آزمایش شبیه سازی دستگاه گوارش در 53٪ باقی ماند.

قدرت کاهنده با اضافه شدن LWAE و همچنین پس از تحریک معده و دستگاه گوارش افزایش یافت. تست TEAC قادر به تعیین ظرفیت آنتی اکسیدانی ترکیبات قطبی و غیرقطبی بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *